1 DAY

1 Day for a lifetime. เป็นเรื่องราวของ ต้น กับ ชาฟ ทั้งคู่ ได้มีโอกาสได้เจอกัน ในที่ทำงานของโรงแรมแห่งหนึ่ง บนเกาะแห่งหนึ่ง ในจังหวัดกระบี่ ชาฟมาในฐานะ น้องฝึกงาน ส่วนต้น ทำงานที่นี่ จะเข้าสู่ปีที่ 2 แล้ว (1/18)

ปกติแล้ว ต้น จะเป็นคนที่ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร โดยเฉพาะเมื่อมีผู้หญิงเข้ามาจีบ ต้นจะเป็นคนที่ไม่ค่อยสนใจ ไม่ให้ความหวัง หรือ หลอกใคร ถ้าเขาไม่ได้ชอบผู้หญิงคนนั้นจริงๆ อีกเหตุผลหนึ่ง หรือ อาจเป็นเพราะว่า เขารักแฟนของเขามาก ก็ได้ (2/18)

ทุกคนจึงเห็นว่าวันๆ ต้นทำแต่งาน หมดเวลางาน ก็กลับห้อง คนภายนอก มักจะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ต้น มีแฟนแล้ว แต่ทำงานอยู่อีกโรงแรมหนึ่ง ละแวกใกล้เคียงกัน เพราะทุกวันหยุด หรือหลังเลิกงาน ต้นมักจะเดินไปละแวกนั้น อยู่เป็นประจำ ทั้งๆ ที่มันใกล้มืดแล้ว ทำให้คนอื่นเห็นว่า ต้นไปนอนค้างคืนกับแฟนอยู่บ่อยๆ (3/18)

วันนี้ เป็นวันกินเลี้ยงพนักงาน ตอนกลางวันจะมีการแข่งขันกีฬาชายหาด จะมีตัวแทนของแต่ละแผนก มาแข่งกัน ต้นสะดุ้งตื่น เพราะได้ยินเสียงคนคุยกัน แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร (4/18)

น้องฝึกงานมาถึงแล้ว แต่คงจะพากันเหนื่อย เลยเข้าห้องพักกันหมดแล้ว ทำให้ต้นเองก็ไม่รู้ว่า มีน้องฝึกงานมาใหม่ 2 คน มาพักอยู่ห้องตรงข้าม กับห้องพักพนักงานของเขา (5/18)

หลังจากวันกินเลี้ยง ต้นก็ไปเข้างานตามปกติ ตื่นตั้งแต่ตี 4 เข้างานตี 5 วันๆ คลุกอยู่แต่ในครัว เตรียมวัตถุดิบให้เชฟ เพื่อที่จะออกอาหารเช้า พอเสร็จก็เตรียมอาหารเที่ยงต่อเลย (6/18)

ในระหว่างวัน ต้นก็ต้องคอยยกอาหารที่เสร็จแล้ว ขึ้นไปตั้งที่ไลน์อาหารเที่ยง บุฟเฟ่ต์ เพื่อรอแขก (7/18)

จังหวะนี้เอง ที่ต้นได้เจอกับน้องๆ ฝึกงานครั้งแรก เป็นช่วงที่น้องกำลังยืนประชุม หน้างาน กับผู้จัดการโรงแรมอยู่ (8/18)

ดูเหมือนว่าทั้งคู่ ก็เพิ่งจะเห็นกันเป็นครั้งแรก แต่ไม่ได้ทักกัน เพราะต่างคนก็มัวแต่ยุ่งอยู่กับหน้าที่ของตน (9/18)

ต้นรู้แต่เพียงว่า จังหวะที่เขามองไปกลุ่มน้องฝึกงานทั้ง 4 คน มีน้องผู้หญิงตัวเล็กๆ ขาวๆ คนหนึ่ง ซึ่งตัวเล็กกว่าเพื่อนในกลุ่ม มองมาที่เขาเช่นกัน (10/18)

พวกเขามีโอกาสได้เจอกันผ่านๆ ไม่มีโอกาสได้เข้ามาทำความรู้จักกันสักที รู้จักหน้าตากัน แต่ไม่รู้จักชื่อ (11/18)

จนวันหนึ่ง. น้องได้มีโอกาสเข้าไปฝึกงาน ในครัว ตรงที่ต้นรับผิดชอบอยู่ ทำให้สองคนได้มีโอกาสได้เจอกันจริงๆ (12/18)

แต่..ด้วยความที่ต้นค่อนข้างที่จะเก็บอาการเก่ง คนรอบข้างจะไม่สังเกตุอาการผิดปกติของต้นได้เลยว่า เขาสนใจในตัวน้องฝึกงานคนนี้มาก (13/18)

❝ ต้น มีอะไรให้น้องช่วยทำไหม น้องๆ ฝึกงานมาหา ❞ เสียงป้าผา อาวุโสสุดในแผนกเรียก
❝ ผมทำเสร็จหมดแล้วป้า ❞ ต้นพูดพลางมองหางานว่า พอจะมีอะไรให้น้องช่วยทำได้บ้าง
❝ งั้น หนูช่วยปลอกกระเทียมแล้วกัน ❞
(14/18)

บรรยากาศตอนนั้น ดูเหมือนจะไม่ได้มีงานเร่งรีบอะไร
น้องฝึกงานก็นั่งปลอกกระเทียมไป พลางคุยกับน้องพม่าอีกคนที่พอจะพูดไทยได้นิดหน่อย เข้ามาชวนน้องคุย
ทำให้บรรยากาศไม่เงียบ ทำให้ต้นสามารถทำตัวปกติได้ เมื่อได้อยู่ใกล้น้องฝึกงานคนนี้ (15/18)

สิ่งเดียวที่ต้นทำ ในตอนนั้นไม่ใช่การชวนน้องคุย เพราะน้องพม่าคนนั้นทำคะแนนไม่หยุด จนไม่มีโอกาสให้ทั้งคู่ พูดคุยถามชื่อกันเลยด้วยซ้ำ
Eye contact. คือสิ่งที่ทั้งคู่ทำได้ (16/18)

เช้าวันต่อมา.. ต้นเข้างานเช้า เป็นปกติทุกวัน ที่เครื่องสแกนนิ้ว มันจะมีใบลายชื่อพนักงานทุกคนให้เช็นต์ชื่อไว้ทุกครั้งที่สแกนนิ้ว เผื่อเครื่องมีปัญหา
และแน่นอนว่า มันจะมีรายชื่อในส่วนของน้องๆ ฝึกงานด้วย (17/18)

เขาใช้มือถือถ่ายรูปรายชื่อนั้นไว้
แล้วค้นหาชื่อเฟส น้องฝึกงานคนนั้น และ มันก็ทำให้เขากับน้องได้คุยกันในเฟสบุ๊ค

และนี่คงเป็นจุดเริ่มต้น ที่ทำให้ทั้งสองสนิทกันมากขึ้น (18/18)