ห้องรูหนู

ตอนเรียนมัธยม ผมเป็นเด็กกิจกรรมตัวยง และเป็นนักดนตรีวงของโรงเรียน ถึงฝีมือจะไม่เอาไหน แต่มันก็พอให้ผมมีความสามารถได้โครตาร์เข้าเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง คณะบริหารธุรกิจ และการจัดการ สาขาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ โดยที่ผมไม่ต้องสอบ

ผมก็คงเหมือนเด็กมัธยมทั่วไป ที่อยากสอบเข้าเรียนมหาวิทยาลัยในฝัน แต่ด้วยฐานะทางการเงินของครอบครัว ทําให้ผมมีตัวเลือก ในการเข้ามหาวิทยาลัยไม่มากนัก ผมจึงตัดใจทิ้งฝันที่มันเป็นไปได้ยาก เดินตามฝันที่มันพอจะเป็นจริงได้ แล้วทํามันให้ดีที่สุดแทน

แน่นอนว่า การที่เราได้เรียนในมหาลัยที่มีชื่อเสียงนั้น จะทำให้เราได้เปรียบกว่าคู่แข่ง ในเวลาที่เราต้องส่ง Resume ไปยังบริษัทที่เขาเปิดรับสมัครงาน

ผมไม่ได้เกิดมาเป็นลูกคนรวย ดังนั้น ตัวเลือกในการเข้ามหาลัยของผม จึงมีอยู่เพียงสองตัวเลือกเท่านั้น นั่นก็คือ ได้เรียน กับ ไม่ได้เรียน

แต่ถึงอย่างไร ช่วงชีวิตในรั้วมหาลัยของผมนั้น ดูเหมือนว่าจะลำบากกว่าเพื่อนๆ ที่เรียนรุ่นราวคราวเดียวกัน ผมใช้เงินต่อเดือนเพียง 2,100 บาท ในการใช้จ่าย เป็นค่าเช่าห้อง ค่าอาหาร รวมทั้งค่าใช้จ่ายอื่นๆ อีกมากมาย ในสมัยที่ค่าแรงขั้นต่ำ 300 บาท ต่อวัน

ถือว่าผมนั้นโชคดี ที่ผมได้ห้องเช่าที่ราคาแสนถูก รวมๆ แล้วเพียง 600 บาทต่อเดือน รวมค่าน้ำค่าไฟ ซึ่งขนาดของห้องก็เพียง 2 x 2.5 เมตร สภาพความเป็นอยู่ ก็เหมาะสมตามราคา และผมมักจะเรียกมันว่า ห้องรูหนู

เมื่อหักค่าห้องที่ผมต้องจ่ายไปในแต่ละเดือน เป็นจำนวนเงิน 600 บาทแล้ว ผมจะเหลือเงินเพียง 1,500 บาท เพื่อเป็นค่าใช้จ่าย ในการดำรงชีพให้พ้นทั้งเดือน

อาหารหลักของผมคือ ข้าวสวย มาม่า เมนูไข่ และข้าวราดแกงที่มหาลัยจานละ 15 บาท โดยผมทานอาหารเพียง 2 มื้อต่อวัน เพราะตอนเช้าผมนอนตื่นสาย และเดินเท้าวันละ 70 นาที เพื่อไปกลับระหว่าง มหาลัย และห้องเช่า

ผมแค่อยากบอกคุณว่า ผมก็เลือกเรียนในระบบการศึกษาและไม่ได้ต่อต้านในวิธีการของระบบ ถึงแม้ว่าฐานะครอบครัวที่บ้านของผมจะไม่ได้ร่ำรวยอะไรเลยก็ตาม แต่พ่อแม่ของผม ก็สามารถส่งผมให้เรียนจบปริญญาตรีได้สำเร็จ จากความรู้เพียง ป.4

ใบปริญญาที่แลกมากับความเหนื่อย ของพ่อแม่ ที่ท่านต้องทุ่มเททั้งแรงกายทั้งแรงใจ เพียงเพื่อไม่อยากให้ผมลำบาก นั่นเป็นวิธีการที่พ่อแม่ของผมทำ และผมก็เชื่อว่า มันเป็นวิธีการของพ่อแม่ของใครอีกหลายๆ คน เลือกที่จะทำเช่นกัน

❝ จงเลือกทำในสิ่งที่เป็นไปได้มากที่สุด ไม่ใช่เลือกทำในสิ่งที่อยากให้เป็น จากนั้น ให้ค่อยๆ ต่อยอดจากสิ่งที่เป็นไปได้ เพื่อให้เป็นในสิ่งที่เราฝัน ❞